ثواب برگذاری مجلس امام حسین

**javad** Sat Dec 12, 2009 4:56 pm

امام
باقر(ع) در زمینة برپایى عزا در خانه‌ها برای امام حسین می‌فرماید: «باید
بر حسین(ع) عزادارى و گریه کنید و به اهل خانة خود دستور دهید که بر او
بگریند . با اظهار گریه و ناله بر حسین(ع) مراسم عزادارى بر پا کنید و
یکدیگر را با گریه و تعزیت در سوگ حسین (ع) ملاقات کنید»..(1) یکی از
یاران امام صادق(ع) نقل می کند که در محضر امام بودیم، از حسین یاد کردیم
و بر قاتلانش لعن نمودیم، امام گریست، ما نیز گریه کردیم، سپس حضرت گفت:
«حسین(ع) فرمود:‌ من کشتة اشکم! هیچ مؤمنی به یاد من نمی‌افتد مگر اینکه
اشک می ریزد.(2)
رمز
جاودانگى نهضت حسینى، زنده نگه داشتن و بزرگداشت آن بوده است. امام خمینی
فرمود: «الآن هزار و چهارصد سال است که با این منبرها با این روضه ها و با
این مصیبت ها و با این سینه زنى ها (دین اسلام) را حفظ کرده اند».(3)
عزاداری،
احیاى خط شهادت و رساندن صداى مظلومیت آل على به گوش جهانیان است. این
موضوع زمان و مکان ندارد و هر زمان که زمینه آماده است ، می توان مجالس
عزا را بر پا کرد. عزاداران حسینى پروانگان شیفتة نورند که شمع محفل خویش
را یافته، آمادة جان باختن و فدا شدن اند.
نقش عزادارى در حفظ فرهنگ
عاشورا مهم است و آثار و برکات خوبى براى بشر داشته و خواهد داشت. افزون
بر این‌، کاروان امام حسین روز دوم محرّم سال 61هجرى وارد کربلا شد، پس از
آن سپاه کوفیان به تدریج وارد شدند و عزا و مصیبت خاندان اهل بیت(ع) از
همان زمان آغاز شد.
روز نهم (تاسوعا) کاروان امام را محاصره کامل کرده،روز دهم (عاشورا) آن بزرگوار و یارانش را به شهادت رساندند.
بنابراین چون اصل گرفتارى حضرت از دهۀ اوّل محرم آغاز شده است، پیروان حضرت از اوّل محرم عزادارى مى‌کنند.
عزاداری از ابتدای محرم سابقه تاریخی دارد. آغاز عزاداری در دهه اوّل محرم آن
هم به صورت فراگیر همانند عزاداری امروزه را می‌توان از عصر معزالدوله دیلمى ازسلسله آل بویه دانست .(4)
معزالدّوله
اولین کسى است که فرمان داد مردم شیعهء بغداد در دههء اوّل محرم براى حضرت
امام حسین (ع) سیاه بپوشند و بازار را سیاهپوش کنند و در روز عاشورا دکّان
ها را ببندند و از طباخى جلوگیرى کنند وتعطیل عمومى نمایند. این مراسم در
تمام کشورهاى اسلامى از جمله ایران تا اوایل سلطنت سلجوقیان معمول بود،که
تا به امروز ادامه دارد.(5)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌‌ها:
1. جواد محدثى ، فرهنگ عاشورا، ص 312،
به نقل از کامل الزیارات ، ص 175.
2. «... أنا قتیل العبرة، لا یذکرنی مؤمن إلاّ بکى» بحار الانوار، ج 44، ص 279.
3. همان، ص 313..
4.. مرتضى مطهرى ، مجموعه آثار، ج 17، ص 94
5. جواد محدّثى ، فرهنگ عاشورا، ص 313.