دوست کيست؟!!!

EH34N Wed Nov 18, 2009 8:39 am

دوست آن باشد که گيرد دست دوست در پريشانحالي و درماندگي

يه جورايي بيت بالا رو قبول دارم اين که دوست کسيه که تو سختي و ناراحتي کنارت باشه و تو اينجور مواقع حتي فقط حضورش،اين که بدوني هست،برات آرامش باشه رو قبول دارم اما يه چيز ديگه اي که بهش اعتقاد بيشتري دارم اينه که دوست واقعي و خوب اونيه که تو شادي ها کنارت باشه و از شادي و موفقيت تو شاد بشه،قلباً شاد بشه و تظاهر نباشه.
ديدم آدمهايي رو که با ناراحتيم اظهار همدردي و ناراحتي کردن اما موفقيتم و شاديم چندان شادشون نکرده از پارسال به اين نتيجه رسيدم و تصميم گرفتم فقط سختيها و ناراحتي ها رو محکي براي سنجش خوب بودن يا بد بودن دوستانم قرار ندم و بيشتر اونا رو تو شاديهام بسنجم.
کتاب زهير از پائولو کوئليو رو قبل از اينکه به اين نتيجه گيري در مورد دوست برسم نخونده بودم بعد اينکه اين کتاب رو خوندم،ديدم يه قسمتش چه قدر قشنگ پائولو اعتقاد من رو در اين مورد ساده و شيوا نوشته.
«دوست واقعي کسي است که موقع پيشامدهاي خوب کنار آدم است،کسي که کنار ما بالا و پايين مي پرد و به خاطر موفقيتهاي ما شادي مي کند.دوست کاذب کسي است که با آن قيافه ي غمگين و آن همدردي فقط در لحظه هاي سختي ظاهر مي شود و در واقع مشکلات ما تسلايي است براي زندگي نکبت بار خويش»